40+ najczęściej używanych poleceń Ubuntu 18.04

Świat Ubuntu wita cię i jest gotów udzielić ci całej władzy nad systemem. Jednak będąc początkującym, interfejs wiersza poleceń (CLI) może być nieco zastraszający. Wiele osób uważa Linuksa za trudniejszy system operacyjny, zwłaszcza gdy korzysta się z wygody korzystania z systemu Windows lub macOS.

W tym miejscu przedstawiamy podstawowe, ale bardzo ważne polecenia Ubuntu, aby dać ci dogłębną wiedzę na temat korzystania z terminala Linux.

Polecenia używane do informacji o systemie

data

Proste polecenie „data” wyświetla bieżącą datę i godzinę (w tym dzień tygodnia, miesiąc, godzinę, strefę czasową, rok).
Składnia: data
Przykład:

a. TZ

Domyślnie polecenie „data” używa strefy czasowej zdefiniowanej w ścieżce „/ etc / localtime”. Użytkownik systemu Linux może zmienić strefę czasową za pomocą terminala za pomocą polecenia „TZ”.
Składnia: TZ = nazwa_godziny_godzina data
Przykład:

TZ=GMT date

TZ=KSA date

b. –Set

Linux pozwala użytkownikowi ręcznie ustawić bieżącą datę i godzinę systemu.
Składnia: data – zestaw = ”Data_w_formacie (RRMMDD) Czas_w_formacie (GG: MM)”
Przykład:

c. -d

Aby obsługiwać system w określonym dniu, możesz zmienić datę, używając „-d”.
Składnia: data -d data_to_operate_system_on
Przykład:

date -d now

date -d yesterday

date -d tomorrow

date -d last-Sunday

date -d “1997-04-22”

df

Polecenie „df” pokazuje ilość wykorzystanego miejsca na dysku i dostępnego miejsca w każdym systemie plików zawierającym nazwa i ścieżka każdego systemu plików.
Składnia: df
Przykład:

a. df -h

Polecenie „df -h” pokazuje ten sam wynik, co polecenie „df”, ale teraz dane są w bardziej czytelnej dla człowieka formie, którą nowy użytkownik może łatwo zrozumieć.
Składnia: df -h
Przykład:

free

Polecenie „free” wyświetla ilość wolnej i zajętej pamięci w całym systemie.
Składnia: bezpłatnie
Przykład:

free

Ps

Polecenie „ps”, znane również jako status procesu polecenie , służy do dostarczania informacji o procesach aktualnie działających w systemie, w tym o ich odpowiednie numery identyfikacyjne procesu (PID).
Składnia: ps
Przykład:

uptime

Polecenie „uptime” dostarcza informacji o tym, jak długo system działał w jednej linii. Wynik tego polecenia obejmuje bieżący czas, czas trwania systemu, liczbę zalogowanych użytkowników oraz średnie obciążenie systemu odpowiednio z ostatnich 1, 5 i 15 minut.
Składnia: uptime
Przykład:

w

Polecenie „w” wyświetla szczegółowe informacje o użytkownikach aktualnie zalogowanych w systemie.
Składnia: w
Przykład:

passwd

Polecenie „passwd” oznacza hasło i służy do zmiany hasła użytkownika.
Składnia: passwd nazwa_użytkownika
Przykład:

passwd my_user

exit

Polecenie „exit”, jak sama nazwa wskazuje, służy do wyjścia z systemu i wylogowania z bieżącego użytkownika.
Składnia: wyjście
Przykład:

shutdown

Polecenie „shutdown” służy do zamknięcia systemu.
Składnia: zamknięcie
Przykład:

Polecenia używane do obsługi plików

mkdir

Polecenie „mkdir” pozwala użytkownikom tworzyć katalogi / foldery w systemie. Użytkownik uruchamiający to polecenie musi mieć odpowiednie uprawnienia do katalogu nadrzędnego, aby utworzyć katalog, inaczej otrzyma błąd.
Składnia: mkdir New_Directory's_Name
Przykład:

mkdir NewDirectory

Wprowadzenie polecenia „mkdir NewDirectory” spowoduje utworzenie katalogu o nazwie NewDirectory w bieżącym katalogu.

rmdir

Polecenie „rmdir” pozwala użytkownikom usunąć katalogi / foldery z systemu. Użytkownik uruchamiający to polecenie musi mieć odpowiednie uprawnienia do katalogu nadrzędnego, aby go usunąć, w przeciwnym razie otrzyma błąd.
Składnia: rmdir nazwa_katalogu
Przykład:

rmdir NewDirectory

Wprowadzenie polecenia „rmdir NewDirectory” spowoduje usunięcie katalogu o nazwie NewDirectory z bieżącego katalogu.

rm

Polecenie „rm” służy do usuwania plików z katalogu.
Składnia: rm nazwa_pliku
Przykład:

rm Test_File

Powyższe polecenie usunie plik „Test_File” z katalogu Desktop.

mv

Polecenie „mv” służy dwóm celom

• Do przenoszenia plików lub katalogów z jednej ścieżki na inną ścieżkę w systemie.
• Aby zmienić nazwę pliku lub folderu.

a. „Mv”, aby przenieść pliki

Składnia: mv nazwa_pliku_źródłowego nazwa_pliku docelowego
Przykład:
Rozważ dwa pliki w katalogu (File1 i File2). Wprowadzenie polecenia „mv Plik1 Plik2” spowoduje przeniesienie danych pliku 1 do pliku 2 i usunięcie pliku źródłowego (tj. Pliku 1) z systemu.

b. „Mv”, aby zmienić nazwę plików

Składnia: mv nazwa_pliku Nowa_nazwa_pliku
Przykład:
Rozważ dwa pliki w katalogu (File1 i File2). Wpisanie polecenia „mv File1 File_Rename” spowoduje zmianę nazwy pliku File1 na File_Rename w tym samym katalogu.

cp

Polecenie „cp” służy do kopiowania danych z pliku źródłowego do pliku docelowego. Jego funkcja jest prawie jak polecenie „mv”. Jedyną różnicą jest użycie polecenia „cp” plik źródłowy nie jest usuwany z katalogu po przeniesieniu jego danych do pliku docelowego.
Składnia: cp nazwa_pliku_źródłowego nazwa_pliku docelowego
Przykład:

cp A B

Rozważ dwa pliki (A i B) w katalogu Desktop. Wprowadzenie polecenia „cp A B” spowoduje skopiowanie wszystkich danych z pliku A do pliku B, a użytkownik nadal będzie mógł uzyskać dostęp do obu plików (A i B).

cat

Polecenie „cat” jest odwrotnością polecenia „tac”. Służy do wyświetlania każdej linii pliku, zaczynając od pierwszego wiersza i kończąc na ostatnim wierszu.

To polecenie jest częściej używane niż „tac”.
Składnia: cat nazwa_pliku
Przykład:

cat Test_File

Rozważ plik o nazwie Test_File, jak pokazano poniżej, polecenie „cat” wyświetli jego dane na ekranie.

cat File1 File2

Zastanów się nad posiadaniem dwóch plików (File1 i File2) w katalogu Desktop. Za pomocą wyżej wymienionego polecenia cat użytkownik może wyświetlać dane z obu plików na ekranie.

cat File1 File2 >File_Output

Zastanów się nad posiadaniem dwóch plików (File1 i File2) w katalogu Desktop.Za pomocą wyżej wymienionej komendy cat użytkownik może utworzyć nowy plik (File_Output) i dołączyć dane z obu plików (File1 i File2) do tego nowego pliku o nazwie File_Output, używając operandu „>”.

head

Polecenie „head” drukuje górne N wierszy danych dla danego wejścia lub pliku. Domyślnie drukuje pierwsze 10 wierszy określonych plików.
Składnia:

• head -n nazwa_pliku

Przykład:

head -5 New_Test.txt

Powyższe polecenie wydrukuje tylko pierwsze 5 wierszy pliku New_Test.txt

tail

Polecenie „tail ”Drukuje ostatnie N wierszy danych dla danego wejścia lub pliku. Domyślnie drukuje ostatnie 10 wierszy określonych plików.
Składnia:

• tail -n nazwa_pliku

Przykład:

tail -5 New_Test.txt

Powyższe polecenie wydrukuje tylko ostatnie 5 wierszy pliku New_Test.txt.

echo

Polecenie „echo” służy do wyświetlania dowolnego wyrażenia przekazywanego jako argument.
Składnia:
echo expression_to_be_displayed
Przykład:

echo user

To polecenie wyświetla na ekranie wyrażenie „użytkownik”.

grep

Polecenie „grep” służy do wyszukiwania tekstu w określonym pliku / folderze.
Składnia: grep „expression_to_be_Searched” nazwa_pliku_do_wyszukiwania
Przykład:

grep “Are” B

Powyższe polecenie wyszuka słowo „Are” w tekście pliku B.

zip

Polecenie „zip” służy do kompresji jednego lub więcej plików i przechowywania ich w nowym pliku z rozszerzeniem .zip.

Składnia: zip nowa_nazwa_pliku.zip
Przykład:

zip Files.zip Check.txt Test.txt Output.txt

Powyższe polecenie skompresuje wszystkie trzy pliki (Check.txt, Test.txt i Output.txt) i zapisze je w nowym pliku, który tworzymy za pomocą tego polecenia, tj. Files.zip.

unzip

Polecenie „unzip” służy do dekompresji pliku .zip i wyodrębnienia wszystkich plików w bieżącym katalogu.
Składnia: rozpakuj zip_file_file.zip
Przykład:

unzip Files.zip

Zastanów się nad tym, czy plik zip ma nazwę Files.zip ze skompresowanym plikiem .txt. Wyżej wymienione polecenie pomoże rozpakować plik (Files.zip) i wyodrębnić z niego plik .txt do bieżącego katalogu.

sudo

Polecenie „sudo -I” służy do kontynuowania sesji jako użytkownik root, który ma o wiele więcej uprawnień niż zwykły użytkownik systemu.
Składnia: sudo -i
Przykład:

Podstawowe polecenia

historia

Proste polecenie „historia” wyświetla listę wszystkich poleceń wprowadzonych od momentu rozpoczęcia sesji przez użytkownika.
Składnia: historia
Przykład:
Uwaga: Aby wyczyścić całą poprzednią historię, użyj polecenia „history -c”.

help

Polecenie „help” zapewnia pomoc w poznaniu wszystkich wbudowanych poleceń.
Składnia: help
Przykład:

man

Polecenie „man” oznacza instrukcję i służy do wyświetlania instrukcji obsługi dowolnego wbudowanego polecenia Linux.
Składnia: man nazwa_komendy
Przykład:

man vim

To polecenie wyświetla instrukcję obsługi wbudowanego polecenia systemu Linux „vim”.

dir

Polecenie „dir” oznacza katalog i służy do wyświetlania listy wszystkich katalogów lub folderów w bieżącym katalogu.
Składnia: katalog
Przykład:

ls

Polecenie „ls” wyświetla listę wszystkich katalogów, folderów i plików obecnych w bieżącym katalogu.
Składnia:

• ls
• Ls -ltr

Przykład:

ls

Powyższe polecenie wyświetla nazwy katalogów, folderów i plików

ls -ltr

Powyższe polecenie wyświetla nazwy katalogów, folderów, plików z ich odpowiednimi nazwami właścicieli, nazwy grup i prawa użytkownika do nich.

cd

Polecenie „cd” oznacza zmianę katalogu i służy do zmiany bieżącego katalogu, w którym pracuje użytkownik za pośrednictwem terminala.
Składnia:

• cd nazwa_katalogu docelowego (aby przejść z bieżącego katalogu do następnego katalogu w bieżącym katalogu)
• cd .. (aby przejść z powrotem do poprzedniego katalogu z bieżącego katalogu)

Przykład:

cd Desktop

To polecenie przenosi cię z katalogu / home / user do katalogu docelowego, którym jest / home / user / Desktop.

Uwaga: Nie można używać cd tylko wtedy, gdy katalog docelowy znajduje się w bieżącym katalogu.

cd ..

To polecenie przenosi Cię z katalogu / home / user / Desktop z powrotem do / home / user.

pwd

Polecenie „pwd” wyświetla ścieżkę bieżącego katalogu, w którym użytkownik pracuje za pośrednictwem terminala.
Składnia: pwd
Przykład:

wyczyść

Polecenie „wyczyść” służy do wyczyszczenia ekranu terminala.
Składnia: wyczyść
Przykład:

clear

Przed

Po

whereis

Polecenie „whereis” jest oczywiste, ponieważ wyświetla ścieżkę do miejsca, w którym znajduje się pakiet dla określonego wbudowanego polecenia Linux .

Składnia: whereis nazwa_komendy
Przykład:

whereis zip

whereis help

whereis cat

whatis

Polecenie „whatis” jest również zrozumiałe, ponieważ wyświetla krótki opis funkcji określonych wbudowanych Polecenie Linux.
Składnia: whatis nazwa_komendy
Przykład:

whatis cat

whatis help

whatis zip

Dzięki temu życzymy powodzenia w podróży z Ubuntu! Początkowo system operacyjny będzie trudny, jednak dzięki powyższym poleceniom i instrukcjom zaoszczędzisz dużo czasu. Silna przyczepność do terminalu Linux sprawia, że ​​użytkownik dominuje nad systemem.